Buruko gaixotasunarekin jarduten duten elkarteek ESTIGMA beti izan dute hizpide, eta dena esanda dagoela dirudienean, berriro ere FEDEAFESek ekartzen digu gogora gutariko bakoitzaren eginkizuna, dagokion esparruan: osasun arloko profesionalak, hedabideak, gizarte zerbitzuak eta abar eta abar. Horren harian txosten bat osatu dute, eta duela aste gutxi aurkeztu dute hiru herrialdeen elkarteek (AGIFES, ASAFES, AVIFES eta ASASAM, hau da, FEDEAFES).
Txostena gauzatzeko 13 lan tailer egin dute buruko gaixotasunak dituztenekin eta horien senideekin, eta baita mintegi bat ere. Horretan parte hartu dute eragile gako batzuek: Eusko Jaurlaritza, foru aldundiak, Bizkaiko Osasun Mentaleko Sarea, Arartekoa, eta abar. Helburua zen estigmari buruz gogoetatzea eta ekiteko proposamenak egitea, oinarrizko eremuetan aritzeko.
Osasun mentaleko profesionalok aprobetxa dezakegu gure buruari galdetzeko ea gure jarduera profesionalean estigmak ez ote dituen iluntzen eginahala eta lan egiteko gogoa buruko gaixotasunak jotako pazientea suspertzerakoan. Gauzak horrela, ongietorriak izan bitez txostena eta emango diogun hedapena, gure maila profesionaletik; kontuan hartuta lan-taldeetan oraindik badaudela “beldurra, ezjakintasuna, eta ondorioz, tratu desegokia”.
Prestakuntza ematerakoan, beraz, ez da inor baztertu behar, ez osasun mentalean ez lehen mailako arretan; hitzordua ematen duena edo espezialista bera berdin prestaturik egon behar dira deuseztatzeko sinesmenak, sineskeriak eta aurreiritziak. Beldurrez lan egiten badugu, ez dugu pazientea ongi artatuko.
Rosa Marín